Méndez Ferrín, Alonso Montero, os fillos de Celso Emilio, Pepe Velo e Luís Soto, máis de 50 entidades e colectivos que traballan pola memoria histórica e os principais historiadores e investigadores do país, entre as máis de 200 sinaturas que apoian a iniciativa do Comité de Memoria Histórica da Comarca de Celanova.
O trabalho historiográfico tivo umha especial releváncia no longo caminho que deu na sentença dos julgados de primeira instáncia da Corunha em favor da declaraçom do Paço de Meirás como propriedade do estado. A documentaçom arredor de como este prédio passou às maos do ditador assentou as bases da resoluçom judicial. Por outra banda, também se pom em questom o relato oficial da ‘Transición’ espanhola, que já vinha sendo questionado pola própria historiografia.
Así chegou a sentenza que anula a propiedade dos Franco sobre o Pazo de Meirás e ordena á familia devolver o ben.
Nunha sentencia histórica, o Xulgado de Primeira Instancia número 1 da Coruña dá a razón ás institucións públicas na demanda contra a familia Franco e ordena a devolución sen indemnización do Pazo de Meirás ao dominio público. Meirás representa hoxe o triunfo da tenacidade. Despois de corenta e pico anos na batalla pola verdade, a xustiza e a reparación, un grupo amplo e heteroxéneo de activistas, políticas, avogadas e investigadoras galegas obteñen unha vitoria decisiva para a loita pola memoria histórica. “Galiza e o Estado son hoxe un chisco máis democráticos”, apunta o historiador Carlos Babío, cuxo traballo deu ao fin coa chave para a recuperación de Meirás.
Carlos Babío, coautor de ‘Meirás. Un pazo, un caudillo, un espolio’, a peza clave na demanda contra os Franco: “Meirás foi un asunto mal pechado na chamada transición democrática e agora estase tratando de resolver. Isto racha co relato que o Estado mantiña até o momento respecto da transición”.
Carlos Babío sinala que nos últimos anos a pelexa pola recuperación do Pazo de Meirás avanzou no coñecemento da verdade e tamén no plano político.
Fernando Souto, presidente da Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica da Coruña, pensa que Meirás ficou fóra da axenda dos partidos estatais.
A loita por recuperar Meirás non é de hoxe. O autor fai un recorrido por catro décadas de iniciativas cidadás e institucionais para rescatar un ben público.
O historiador Emilio Grandío reclama un debate sobre o pasado “en clave actual, con debate público e respecto ás diferentes opinións”.
O rescate do Pazo de Meirás pende de Madrid. Dous informes apoiados pola Deputación da Coruña e polo Parlamento galego sinalan as vías xurídicas para a recuperación do espazo. Os relatores urxen ao Estado que actúe.
Méndez Ferrín, Alonso Montero, os fillos de Celso Emilio, Pepe Velo e Luís Soto, máis de 50 entidades e colectivos que traballan pola memoria histórica e os principais historiadores e investigadores do país, entre as máis de 200 sinaturas que apoian a iniciativa do Comité de Memoria Histórica da Comarca de Celanova.
O trabalho historiográfico tivo umha especial releváncia no longo caminho que deu na sentença dos julgados de primeira instáncia da Corunha em favor da declaraçom do Paço de Meirás como propriedade do estado. A documentaçom arredor de como este prédio passou às maos do ditador assentou as bases da resoluçom judicial. Por outra banda, também se pom em questom o relato oficial da ‘Transición’ espanhola, que já vinha sendo questionado pola própria historiografia.
Así chegou a sentenza que anula a propiedade dos Franco sobre o Pazo de Meirás e ordena á familia devolver o ben.
Nunha sentencia histórica, o Xulgado de Primeira Instancia número 1 da Coruña dá a razón ás institucións públicas na demanda contra a familia Franco e ordena a devolución sen indemnización do Pazo de Meirás ao dominio público. Meirás representa hoxe o triunfo da tenacidade. Despois de corenta e pico anos na batalla pola verdade, a xustiza e a reparación, un grupo amplo e heteroxéneo de activistas, políticas, avogadas e investigadoras galegas obteñen unha vitoria decisiva para a loita pola memoria histórica. “Galiza e o Estado son hoxe un chisco máis democráticos”, apunta o historiador Carlos Babío, cuxo traballo deu ao fin coa chave para a recuperación de Meirás.
Carlos Babío, coautor de ‘Meirás. Un pazo, un caudillo, un espolio’, a peza clave na demanda contra os Franco: “Meirás foi un asunto mal pechado na chamada transición democrática e agora estase tratando de resolver. Isto racha co relato que o Estado mantiña até o momento respecto da transición”.
Carlos Babío sinala que nos últimos anos a pelexa pola recuperación do Pazo de Meirás avanzou no coñecemento da verdade e tamén no plano político.
Fernando Souto, presidente da Comisión pola Recuperación da Memoria Histórica da Coruña, pensa que Meirás ficou fóra da axenda dos partidos estatais.
A loita por recuperar Meirás non é de hoxe. O autor fai un recorrido por catro décadas de iniciativas cidadás e institucionais para rescatar un ben público.
O historiador Emilio Grandío reclama un debate sobre o pasado “en clave actual, con debate público e respecto ás diferentes opinións”.
O rescate do Pazo de Meirás pende de Madrid. Dous informes apoiados pola Deputación da Coruña e polo Parlamento galego sinalan as vías xurídicas para a recuperación do espazo. Os relatores urxen ao Estado que actúe.