Dar e recibir
Un comentario sobre a integración que precisamos os inmigrantes e sobre as dificultades de asumir un discurso común… mentras o diálogo xa comezou e non vai parar.
Un comentario sobre a integración que precisamos os inmigrantes e sobre as dificultades de asumir un discurso común… mentras o diálogo xa comezou e non vai parar.
Aimé Césaire ensinounos de vez quen é o home branco e que podemos esperar del: a negación do home negro. Hoxe, igual que fai cincuenta anos.
Del dixo Paulo Freire que foi un pedagogo da revolución, que encarnou o soño de liberación e os procedementos políticos pedagóxicos para realizalo.
A historia do Kwame Nkrumah empeza polo final. Nkrumah, o gran impulsor do panafricanismo, tivo que buscar refuxio na veciña Guinea Conakri despois dun golpe de Estado que o sorprendeu nunha viaxe a China. Ahmed Sékou Touré quixo convertelo en ‘co-presidente’ do país. Nkrumah nunca volveu a Ghana.
Lumumba aínda non cumprira os 35 anos cando Bélxica declarou precipitadamente a independencia do Congo en 1960, unha manobra para intentar controlar o proceso. O Movemento Nacional Congoleño, liderado por Lumumba, gañou as eleccións, pero o acordo foi situar na presidencia a Joseph Kasavubu, do Abako, o partido dos Bakongo. Lumumba foi nomeado primeiro ministro e realizou un discurso moi duro contra a etapa da colonización belga en presencia Leopoldo II.
A historia de África contada polos libros escritos polos brancos non é a mesma historia que contan os negros. É difícil relatar a historia desde calquera subxectividade; de aí as preguntas: Que é a historia? É unha disciplina científica? Eu adoito a mirar a historia desde o punto de vista dos leóns e non desde o dos cazadores, como dicía Chinua Achebe.
Un comentario sobre a integración que precisamos os inmigrantes e sobre as dificultades de asumir un discurso común… mentras o diálogo xa comezou e non vai parar.
Aimé Césaire ensinounos de vez quen é o home branco e que podemos esperar del: a negación do home negro. Hoxe, igual que fai cincuenta anos.
Del dixo Paulo Freire que foi un pedagogo da revolución, que encarnou o soño de liberación e os procedementos políticos pedagóxicos para realizalo.
A historia do Kwame Nkrumah empeza polo final. Nkrumah, o gran impulsor do panafricanismo, tivo que buscar refuxio na veciña Guinea Conakri despois dun golpe de Estado que o sorprendeu nunha viaxe a China. Ahmed Sékou Touré quixo convertelo en ‘co-presidente’ do país. Nkrumah nunca volveu a Ghana.
Lumumba aínda non cumprira os 35 anos cando Bélxica declarou precipitadamente a independencia do Congo en 1960, unha manobra para intentar controlar o proceso. O Movemento Nacional Congoleño, liderado por Lumumba, gañou as eleccións, pero o acordo foi situar na presidencia a Joseph Kasavubu, do Abako, o partido dos Bakongo. Lumumba foi nomeado primeiro ministro e realizou un discurso moi duro contra a etapa da colonización belga en presencia Leopoldo II.
A historia de África contada polos libros escritos polos brancos non é a mesma historia que contan os negros. É difícil relatar a historia desde calquera subxectividade; de aí as preguntas: Que é a historia? É unha disciplina científica? Eu adoito a mirar a historia desde o punto de vista dos leóns e non desde o dos cazadores, como dicía Chinua Achebe.