“Para nós, facer xornalismo feminista no ten que ver só cos contidos, tamén cos procesos, coas estruturas internas: desde como coidas a unha persoa que entrevistaches (o seguimento, como te preocupas de que efecto ten na súa vida saír no teu medio) a quen limpa o baño na redacción ou como nos relacionamos con outros medios”.
Jurjo Torres Santomé, catedrático de Didáctica e Organización Escolar na Universidade da Coruña, é unha referencia na pedagoxía galega desde hai tres décadas. Leva tempo dando a batalla, cada batalla, no campo da educación para evitar que os poderes públicos e privados convirtan a escola nunha fábrica de mulleres e homes encadeados ao senso común do neoliberalismo que os oprime.
A comezos de século Daniel Raventós multiplicábase en actos e debates, a Red Renta Básica mesmo celebrou un dos seus primeiros congresos en Compostela. Partidos (de esquerda) e sindicatos andaban daquela interesados en coñecer a idea. Despois veu a crise.
As intervencións de Silvia Federici son sucesos políticos. Volveu pasar onte en Pontevedra. Federici transmite enerxía desde un corpo magro e unha mirada fonda de ollos azuis. Federici é o espello dunha revolución pendente que segue sendo posíbel.
Antonio Miguez Macho, professor de História Contemporánea na USC, é um dos autores da obra colectiva ‘Verdugos impunes. El franquismo y la violación sistémica de los derechos humanos’, um compêndio de todos os actos de violaçom de direitos humanos desde 1936 até a transiçom. “Nom houvo um fenómeno de repressom selectivo: é massivo, porque assi foi concebido desde o início”, di.
“Para nós, facer xornalismo feminista no ten que ver só cos contidos, tamén cos procesos, coas estruturas internas: desde como coidas a unha persoa que entrevistaches (o seguimento, como te preocupas de que efecto ten na súa vida saír no teu medio) a quen limpa o baño na redacción ou como nos relacionamos con outros medios”.
Jurjo Torres Santomé, catedrático de Didáctica e Organización Escolar na Universidade da Coruña, é unha referencia na pedagoxía galega desde hai tres décadas. Leva tempo dando a batalla, cada batalla, no campo da educación para evitar que os poderes públicos e privados convirtan a escola nunha fábrica de mulleres e homes encadeados ao senso común do neoliberalismo que os oprime.
A comezos de século Daniel Raventós multiplicábase en actos e debates, a Red Renta Básica mesmo celebrou un dos seus primeiros congresos en Compostela. Partidos (de esquerda) e sindicatos andaban daquela interesados en coñecer a idea. Despois veu a crise.
As intervencións de Silvia Federici son sucesos políticos. Volveu pasar onte en Pontevedra. Federici transmite enerxía desde un corpo magro e unha mirada fonda de ollos azuis. Federici é o espello dunha revolución pendente que segue sendo posíbel.
Antonio Miguez Macho, professor de História Contemporánea na USC, é um dos autores da obra colectiva ‘Verdugos impunes. El franquismo y la violación sistémica de los derechos humanos’, um compêndio de todos os actos de violaçom de direitos humanos desde 1936 até a transiçom. “Nom houvo um fenómeno de repressom selectivo: é massivo, porque assi foi concebido desde o início”, di.