“Só despois de asegurarnos de que combatemos a orixe do problema, a pobreza extrema e a carencia de recursos, poderemos falar dese 5% que exerce libremente asegurándolles un sistema de protección e obrigacións”.
Un artigo de Gloria Vázquez
“Crear un sindicato é o xeito de amosar o empoderamento das prostitutas como traballadoras sexuais. E isto pode que sexa mellor para o patriarcado e o capitalismo que para elas mesmas.”
Un artigo de Rebeca Baceiredo.
A unha cultura que literalmente non pode afirmar nada, posto que lle teme á vida espida coma á peste, só lle queda a exhibición do seu baleiro, convertendo o seu nihilismo en espectáculo.
Xeracción é unha empresa de intervención sociocomunitaria que naceu en Ourense dun curso de emprendemento para desempregadas. O curso ensinoulles dúas cousas: a emprender unha aventura en común e a rexeitar o emprendemento que a sociedade promove como modelo de éxito social. Non é unha contradición.
Despois de dous anos de declaracións e xuízos, acúsana de resistencia á autoridade e pídenlle 6 meses, multa e indemnización para os policías. Vai recorrer. A Xustiza asume que mancou aos policías durante una manifestación contra o Rei e empresarios na Coruña a finais de 2015.
Desde finais dos 70 impúxose por decreto o colaboracionismo extremo coa esfera institucional e aplaudiuse a marxinalización das asembleas LGBTIQ críticas, transformadoras e subversivas.
“Pase ao meu despacho”. O despacho de Luz Fandiño, serventa, poeta, revolucionaria, 86 anos, pelo curto e branco, mirada áxil, falar mastigado como quen pensa unha vez e media e escoita o que di antes de dicilo, aquela moza “ignorante, pero non parva” que marchou a Arxentina fuxindo da fame e do medo, está na cociña dun cuarto piso dunha rúa céntrica de Compostela, a cidade á que regresou pasados os anos.
Esta lóxica patriarcal obvia que o sexo poida darse con empatía (compartir ou xerar un mesmo ‘pathos’) e está enraizada na perversión. A figura do perverso, moi ben avida coa subxectivación do ‘homo aeconomicus’, obtén o goce fisurando ao outro, un outro do que a existencia e o poder do amo perverso dependen.
Este artigo de Rocío Ovalle foi distinguido o 19 de novembro co Premio Alfredo Vicenti de Xornalismo Cívico.
Catro mulleres no Día das Letras Galegas son poucas? Son, si, pouquísimas. Pensade que, para resarcirnos e equiparanos á presenza masculina haberá que celebrar sen pausa, unha tras outra, autoras galegas durante corenta e seis anos seguidos.
Un artigo de Emma Pedreira.
“Só despois de asegurarnos de que combatemos a orixe do problema, a pobreza extrema e a carencia de recursos, poderemos falar dese 5% que exerce libremente asegurándolles un sistema de protección e obrigacións”.
Un artigo de Gloria Vázquez
“Crear un sindicato é o xeito de amosar o empoderamento das prostitutas como traballadoras sexuais. E isto pode que sexa mellor para o patriarcado e o capitalismo que para elas mesmas.”
Un artigo de Rebeca Baceiredo.
A unha cultura que literalmente non pode afirmar nada, posto que lle teme á vida espida coma á peste, só lle queda a exhibición do seu baleiro, convertendo o seu nihilismo en espectáculo.
Xeracción é unha empresa de intervención sociocomunitaria que naceu en Ourense dun curso de emprendemento para desempregadas. O curso ensinoulles dúas cousas: a emprender unha aventura en común e a rexeitar o emprendemento que a sociedade promove como modelo de éxito social. Non é unha contradición.
Despois de dous anos de declaracións e xuízos, acúsana de resistencia á autoridade e pídenlle 6 meses, multa e indemnización para os policías. Vai recorrer. A Xustiza asume que mancou aos policías durante una manifestación contra o Rei e empresarios na Coruña a finais de 2015.
Desde finais dos 70 impúxose por decreto o colaboracionismo extremo coa esfera institucional e aplaudiuse a marxinalización das asembleas LGBTIQ críticas, transformadoras e subversivas.
“Pase ao meu despacho”. O despacho de Luz Fandiño, serventa, poeta, revolucionaria, 86 anos, pelo curto e branco, mirada áxil, falar mastigado como quen pensa unha vez e media e escoita o que di antes de dicilo, aquela moza “ignorante, pero non parva” que marchou a Arxentina fuxindo da fame e do medo, está na cociña dun cuarto piso dunha rúa céntrica de Compostela, a cidade á que regresou pasados os anos.
Esta lóxica patriarcal obvia que o sexo poida darse con empatía (compartir ou xerar un mesmo ‘pathos’) e está enraizada na perversión. A figura do perverso, moi ben avida coa subxectivación do ‘homo aeconomicus’, obtén o goce fisurando ao outro, un outro do que a existencia e o poder do amo perverso dependen.
Este artigo de Rocío Ovalle foi distinguido o 19 de novembro co Premio Alfredo Vicenti de Xornalismo Cívico.
Catro mulleres no Día das Letras Galegas son poucas? Son, si, pouquísimas. Pensade que, para resarcirnos e equiparanos á presenza masculina haberá que celebrar sen pausa, unha tras outra, autoras galegas durante corenta e seis anos seguidos.
Un artigo de Emma Pedreira.