Entrevistas
Buscamos voces que reflictan as mudanzas no mundo, persoas que traballan como axentes dos cambios; evidencias que cuestionen as estruturas sociais e culturais e as desigualdades que condicionan nosas experiencias. Estas son as nosas entrevistas.
MARÍA RODRÍGUEZ
“A residencia de Celanova segue abandonada polas administracións”
Seis meses despois de detectado o surto de covid19 no centro de maiores San Carlos, María Rodríguez, membro de REDE, alerta: “Isto non rematou, as deficiencias continúan, os problemas medraron e non se ve axuda por ningunha parte”.
LARA BARROS
“Há umha forma específica ecofeminista de relacionar-se com o território”
A investigadora Lara Barros procura ‘dimensións silenciadas’ para dar razóns históricas a essas comunidades que dam vida ao territótio, reforçando as posibilidades de governança colectiva.
LISANDRO CAÑÓN
“Se entendemos o genocídio apenas como a violência massiva, deixamos de parte o Estado, expiamo-lo”
“E o meu interesse é estudar como um Estado chega a transformar-se num Estado terrorista”, diz o historiador Lisandro Cañón nesta conversa sobre a repressom violenta que traumatizou a Argentina há apenas quatro décadas.
“Como sociedade estamos sem cortafogos e a luita das classes populares parte praticamente de zero”
“É um livro de ambiçom desmedida, fago um percurso polo século XX, trato de falar de economia, de mudança cultural, da história da Galiza, da história da esquerda, da esquerda galega… mas é que na realidade tenho um interesse grande por estudar a totalidade”, diz David Rodríguez, autor de O canastro sen tornarratos, e advirte: “Para construir, o primeiro é tomar consciência do ermo no que estamos”. Uma entrevista de Antom Santos.
June Fernández: “Pikara Magazine non é unha vangarda de súper sinaturas, o feminismo é horizontal e colectivo”
“Para nós, facer xornalismo feminista no ten que ver só cos contidos, tamén cos procesos, coas estruturas internas: desde como coidas a unha persoa que entrevistaches (o seguimento, como te preocupas de que efecto ten na súa vida saír no teu medio) a quen limpa o baño na redacción ou como nos relacionamos con outros medios”.
“A escola tiña que ser o espazo para desmontar toda esa arquitectura da exclusión”
Jurjo Torres Santomé, catedrático de Didáctica e Organización Escolar na Universidade da Coruña, é unha referencia na pedagoxía galega desde hai tres décadas. Leva tempo dando a batalla, cada batalla, no campo da educación para evitar que os poderes públicos e privados convirtan a escola nunha fábrica de mulleres e homes encadeados ao senso común do neoliberalismo que os oprime.
“Os sindicatos nunca defenderon a RB e seguen vendo o emprego como eixo que vertebra os dereitos”
A comezos de século Daniel Raventós multiplicábase en actos e debates, a Red Renta Básica mesmo celebrou un dos seus primeiros congresos en Compostela. Partidos (de esquerda) e sindicatos andaban daquela interesados en coñecer a idea. Despois veu a crise.
“Espero que o feminismo sexa quen de crear esa unidade mundial desde abaixo”
As intervencións de Silvia Federici son sucesos políticos. Volveu pasar onte en Pontevedra. Federici transmite enerxía desde un corpo magro e unha mirada fonda de ollos azuis. Federici é o espello dunha revolución pendente que segue sendo posíbel.
“A singularidade espanhola nom é o genocídio, senom a absoluta impunidade dos seus executores”
Antonio Miguez Macho, professor de História Contemporánea na USC, é um dos autores da obra colectiva ‘Verdugos impunes. El franquismo y la violación sistémica de los derechos humanos’, um compêndio de todos os actos de violaçom de direitos humanos desde 1936 até a transiçom. “Nom houvo um fenómeno de repressom selectivo: é massivo, porque assi foi concebido desde o início”, di.
“Como sociedade estamos sem cortafogos e a luita das classes populares parte praticamente de zero”
“É um livro de ambiçom desmedida, fago um percurso polo século XX, trato de falar de economia, de mudança cultural, da história da Galiza, da história da esquerda, da esquerda galega… mas é que na realidade tenho um interesse grande por estudar a totalidade”, diz David Rodríguez, autor de O canastro sen tornarratos, e advirte: “Para construir, o primeiro é tomar consciência do ermo no que estamos”. Uma entrevista de Antom Santos.
June Fernández: “Pikara Magazine non é unha vangarda de súper sinaturas, o feminismo é horizontal e colectivo”
“Para nós, facer xornalismo feminista no ten que ver só cos contidos, tamén cos procesos, coas estruturas internas: desde como coidas a unha persoa que entrevistaches (o seguimento, como te preocupas de que efecto ten na súa vida saír no teu medio) a quen limpa o baño na redacción ou como nos relacionamos con outros medios”.
“A escola tiña que ser o espazo para desmontar toda esa arquitectura da exclusión”
Jurjo Torres Santomé, catedrático de Didáctica e Organización Escolar na Universidade da Coruña, é unha referencia na pedagoxía galega desde hai tres décadas. Leva tempo dando a batalla, cada batalla, no campo da educación para evitar que os poderes públicos e privados convirtan a escola nunha fábrica de mulleres e homes encadeados ao senso común do neoliberalismo que os oprime.
“Os sindicatos nunca defenderon a RB e seguen vendo o emprego como eixo que vertebra os dereitos”
A comezos de século Daniel Raventós multiplicábase en actos e debates, a Red Renta Básica mesmo celebrou un dos seus primeiros congresos en Compostela. Partidos (de esquerda) e sindicatos andaban daquela interesados en coñecer a idea. Despois veu a crise.
“Espero que o feminismo sexa quen de crear esa unidade mundial desde abaixo”
As intervencións de Silvia Federici son sucesos políticos. Volveu pasar onte en Pontevedra. Federici transmite enerxía desde un corpo magro e unha mirada fonda de ollos azuis. Federici é o espello dunha revolución pendente que segue sendo posíbel.
“A singularidade espanhola nom é o genocídio, senom a absoluta impunidade dos seus executores”
Antonio Miguez Macho, professor de História Contemporánea na USC, é um dos autores da obra colectiva ‘Verdugos impunes. El franquismo y la violación sistémica de los derechos humanos’, um compêndio de todos os actos de violaçom de direitos humanos desde 1936 até a transiçom. “Nom houvo um fenómeno de repressom selectivo: é massivo, porque assi foi concebido desde o início”, di.