Illas
Esforzarémonos por coñecer esas rutas polas que o mundo das cooperativas traza alternativas e outras nas que a xente que resiste no rural inventa illas, e daremos voz tamén a outras illas, a persoas precarizadas que queremos participar dunha vida pública e común da que só fomos espectadoras.
O último
“Espero que se sinalen os culpábeis e que morran da vergoña”
Falan as vítimas do Alvia. “Puxemos contra as cordas o sistema político e xudicial español. No Estado español é claro que non está garantida a independencia xudicial”, di Eperanza Fernández.
O último
“Espero que se sinalen os culpábeis e que morran da vergoña”
Falan as vítimas do Alvia. “Puxemos contra as cordas o sistema político e xudicial español. No Estado español é claro que non está garantida a independencia xudicial”, di Eperanza Fernández.
“A Pilar Cancela, que parecía moi cariñosa, quérolle dicir que produce dor escoitala”
Falan as vítimas do Alvia. “Somos unhas vítimas sen recursos, que nos defendemos dun Estado que matou aos nosos fillos e terminou coa nosa vida”, di Asunción Ferreiro.
“80 mortos, 4 anos de cadea: unha pena leve, non?”
Falan as vítimas do Alvia. “Ves actuar os políticos e esperas que desa antítese saía unha síntese que nos beneficie aos cidadáns”, di José A. Gayoso. “Non sei que conclusión tirará a Comisión, pero que saía á luz pública todo isto xa é un gran logro para uns particulares que fomos menosprezados”.
Procuramos outra mirada sobre o acontecer no país.
Suscríbete.
Os soños de Nuria e Ramón
Nuria e Ramón eran dúas vidas paralelas que se cruzaron polo Facebook. Os dous querían ser artistas. Ela é cantante. E canta na rúa, fai bolos en salas de concertos e bares e mesmo acaba de participar nun programa de televisión. El foi actor e quere manterse na profesión que descubriu despois de anos traballando na construción. Buscan un piso, un sitio tranquilo no que descansar despois de andar de sol a sol na rúa.
O anarquismo coruñés refunda Germinal
Máis de cen anos despois, a memoria libertaria na Coruña revive un dos espazos centrais do pensamento e a acción anarquista no primeiro terzo do século XX. La Perla Negra de la Anarquía, a dos 14.000 anarquistas (non todos tiñan ideas libertarias, claro), apenas acubilla hoxe en día a unhas ducias de militantes e un pequeno sindicato desfederado da CNT.
Historia dunha caixeira que veu de Uruguai
En casa eramos pobres. Moi pobres. Pero… felices. Meu pai era sereno e mamá era ama de casa. Paso de la Arena é un barrio dentro de Montevideo. Ao lado dun regato pantanoso. Se chovía moito, o regato desbordaba e inundábanos a casa.
Na vangarda da dinamización lingüística
“A fonte de luz que emite desde o Cantábrico galego” –como a define o Mapa das linguas que se iluminan mutuamente– promove o diálogo intercultural nos centros de ensino e nas diversas entidades locais. As súas ferramentas preferidas son as audiovisuais, coas que produce vídeos e programas de radio. Nos últimos anos converteuse en referente de cohesión social da inclusión da poboación inmigrante. É o modelo Burela.
Campo Capela, reorientando o minifundio
“Aquí sempre se defendeu a unión cooperativa porque con pequenas explotacións ese é o único camiño para saír adiante. Este pensamento inflúe claramente na nosa traxectoria. Respecto doutras rexións nas que as explotacións teñen máis territorio, en Galiza o cooperativismo segue a loitar co minufundismo”, di Ana Isabel Vence, traballadora desde 1978, xerente e secretaria do consello reitor de Produtores de Campo da Capela S. Coop Galega.
Mulleres Colleiteiras: unha arañeira en lila
Entre as catro tecen con la unha rede de cor lila. Porque, máis aló de formas xurídicas e de obxectivos numéricos, Mulleres Colleiteiras é un espazo de encontro, unha forma de gañar a vida, un bocadiño de xustiza social que emerxe, coma sempre, desde as marxes.
Os soños de Nuria e Ramón
Nuria e Ramón eran dúas vidas paralelas que se cruzaron polo Facebook. Os dous querían ser artistas. Ela é cantante. E canta na rúa, fai bolos en salas de concertos e bares e mesmo acaba de participar nun programa de televisión. El foi actor e quere manterse na profesión que descubriu despois de anos traballando na construción. Buscan un piso, un sitio tranquilo no que descansar despois de andar de sol a sol na rúa.
O anarquismo coruñés refunda Germinal
Máis de cen anos despois, a memoria libertaria na Coruña revive un dos espazos centrais do pensamento e a acción anarquista no primeiro terzo do século XX. La Perla Negra de la Anarquía, a dos 14.000 anarquistas (non todos tiñan ideas libertarias, claro), apenas acubilla hoxe en día a unhas ducias de militantes e un pequeno sindicato desfederado da CNT.
Historia dunha caixeira que veu de Uruguai
En casa eramos pobres. Moi pobres. Pero… felices. Meu pai era sereno e mamá era ama de casa. Paso de la Arena é un barrio dentro de Montevideo. Ao lado dun regato pantanoso. Se chovía moito, o regato desbordaba e inundábanos a casa.
Na vangarda da dinamización lingüística
“A fonte de luz que emite desde o Cantábrico galego” –como a define o Mapa das linguas que se iluminan mutuamente– promove o diálogo intercultural nos centros de ensino e nas diversas entidades locais. As súas ferramentas preferidas son as audiovisuais, coas que produce vídeos e programas de radio. Nos últimos anos converteuse en referente de cohesión social da inclusión da poboación inmigrante. É o modelo Burela.
Campo Capela, reorientando o minifundio
“Aquí sempre se defendeu a unión cooperativa porque con pequenas explotacións ese é o único camiño para saír adiante. Este pensamento inflúe claramente na nosa traxectoria. Respecto doutras rexións nas que as explotacións teñen máis territorio, en Galiza o cooperativismo segue a loitar co minufundismo”, di Ana Isabel Vence, traballadora desde 1978, xerente e secretaria do consello reitor de Produtores de Campo da Capela S. Coop Galega.
Mulleres Colleiteiras: unha arañeira en lila
Entre as catro tecen con la unha rede de cor lila. Porque, máis aló de formas xurídicas e de obxectivos numéricos, Mulleres Colleiteiras é un espazo de encontro, unha forma de gañar a vida, un bocadiño de xustiza social que emerxe, coma sempre, desde as marxes.