Illas
Esforzarémonos por coñecer esas rutas polas que o mundo das cooperativas traza alternativas e outras nas que a xente que resiste no rural inventa illas, e daremos voz tamén a outras illas, a persoas precarizadas que queremos participar dunha vida pública e común da que só fomos espectadoras.
O último
London Calling, 40 anos despois
Moi afastados de vivir pechados nunha torre de cristal ou de colocar os inmigrantes no punto de mira das súas letras, o que era común nos barrios onde vivían, apuntáronse á marea da diversidade que por entón pululaba por Portobello Road…
O último
London Calling, 40 anos despois
Moi afastados de vivir pechados nunha torre de cristal ou de colocar os inmigrantes no punto de mira das súas letras, o que era común nos barrios onde vivían, apuntáronse á marea da diversidade que por entón pululaba por Portobello Road…
Extinçom ou rebeliom
O colapso em curso: cúmios, propaganda, e acordar militante. Um artigo de Antom Santos.
“Déixao estar”. Leccións dun galego na Guerra de Vietnam
Benito Vázquez, veciño da aldea de Vilameá en Ramirás (Ourense), conta as súas peripecias como fillo de emigrantes e emigrante nos Estados Unidos até chegar a participar como soldado estadounidense na Guerra de Vietnam.
Procuramos outra mirada sobre o acontecer no país.
Suscríbete.
O anarquismo coruñés refunda Germinal
Máis de cen anos despois, a memoria libertaria na Coruña revive un dos espazos centrais do pensamento e a acción anarquista no primeiro terzo do século XX. La Perla Negra de la Anarquía, a dos 14.000 anarquistas (non todos tiñan ideas libertarias, claro), apenas acubilla hoxe en día a unhas ducias de militantes e un pequeno sindicato desfederado da CNT.
Historia dunha caixeira que veu de Uruguai
En casa eramos pobres. Moi pobres. Pero… felices. Meu pai era sereno e mamá era ama de casa. Paso de la Arena é un barrio dentro de Montevideo. Ao lado dun regato pantanoso. Se chovía moito, o regato desbordaba e inundábanos a casa.
Na vangarda da dinamización lingüística
“A fonte de luz que emite desde o Cantábrico galego” –como a define o Mapa das linguas que se iluminan mutuamente– promove o diálogo intercultural nos centros de ensino e nas diversas entidades locais. As súas ferramentas preferidas son as audiovisuais, coas que produce vídeos e programas de radio. Nos últimos anos converteuse en referente de cohesión social da inclusión da poboación inmigrante. É o modelo Burela.
Campo Capela, reorientando o minifundio
“Aquí sempre se defendeu a unión cooperativa porque con pequenas explotacións ese é o único camiño para saír adiante. Este pensamento inflúe claramente na nosa traxectoria. Respecto doutras rexións nas que as explotacións teñen máis territorio, en Galiza o cooperativismo segue a loitar co minufundismo”, di Ana Isabel Vence, traballadora desde 1978, xerente e secretaria do consello reitor de Produtores de Campo da Capela S. Coop Galega.
Mulleres Colleiteiras: unha arañeira en lila
Entre as catro tecen con la unha rede de cor lila. Porque, máis aló de formas xurídicas e de obxectivos numéricos, Mulleres Colleiteiras é un espazo de encontro, unha forma de gañar a vida, un bocadiño de xustiza social que emerxe, coma sempre, desde as marxes.
O anarquismo coruñés refunda Germinal
Máis de cen anos despois, a memoria libertaria na Coruña revive un dos espazos centrais do pensamento e a acción anarquista no primeiro terzo do século XX. La Perla Negra de la Anarquía, a dos 14.000 anarquistas (non todos tiñan ideas libertarias, claro), apenas acubilla hoxe en día a unhas ducias de militantes e un pequeno sindicato desfederado da CNT.
Historia dunha caixeira que veu de Uruguai
En casa eramos pobres. Moi pobres. Pero… felices. Meu pai era sereno e mamá era ama de casa. Paso de la Arena é un barrio dentro de Montevideo. Ao lado dun regato pantanoso. Se chovía moito, o regato desbordaba e inundábanos a casa.
Na vangarda da dinamización lingüística
“A fonte de luz que emite desde o Cantábrico galego” –como a define o Mapa das linguas que se iluminan mutuamente– promove o diálogo intercultural nos centros de ensino e nas diversas entidades locais. As súas ferramentas preferidas son as audiovisuais, coas que produce vídeos e programas de radio. Nos últimos anos converteuse en referente de cohesión social da inclusión da poboación inmigrante. É o modelo Burela.
Campo Capela, reorientando o minifundio
“Aquí sempre se defendeu a unión cooperativa porque con pequenas explotacións ese é o único camiño para saír adiante. Este pensamento inflúe claramente na nosa traxectoria. Respecto doutras rexións nas que as explotacións teñen máis territorio, en Galiza o cooperativismo segue a loitar co minufundismo”, di Ana Isabel Vence, traballadora desde 1978, xerente e secretaria do consello reitor de Produtores de Campo da Capela S. Coop Galega.
Mulleres Colleiteiras: unha arañeira en lila
Entre as catro tecen con la unha rede de cor lila. Porque, máis aló de formas xurídicas e de obxectivos numéricos, Mulleres Colleiteiras é un espazo de encontro, unha forma de gañar a vida, un bocadiño de xustiza social que emerxe, coma sempre, desde as marxes.