Arquivo: Nour Boukrou

A guerra segue lonxe da guerra

27 novembro, 2018

Despois de rematar a primeira parte do relato de Meriam, a autora conta unha historia de hoxe, un caso entre os 14 millóns de refuxiados da guerra en Siria.

Fuxindo do Paraíso (Meriam, e III)

30 agosto, 2018

Nour Boukrou completa o relato da fuxida dunha moza siria do horror da guerra. A historia de Meriam condensa algunhas historias de vidas rotas pola perda da familia, do fogar e dunha patria.

“Coida de ti” (Meriam, II)

8 julho, 2018

Segunda entrega da historia de Meriam. Do que vivíu en Siria antes de fuxir e de como lembra o que alí sucedeu e sucede. Nota da autora: esta historia está baseada en feitos que sucederon realmente.

Meriam (I)

1 junho, 2018

Eles rin. “A revolución triunfará pronto e o presidente terá que fuxir. Non teñas medo. Que che pasa?” Estou farta. Todos os días escoito o mesmo. Non hai cambios. As cousas só empeoran. Segue morrendo xente. “Eu só quero ir a casa tan pronto como sexa posíbel”. Mohamed advirte que terei que esperar. O camiño é perigoso. Ali conta que a semana anterior, despois da oración do venres, a xente volveu saír e ocupar a praza como de costume. Despois houbo unha explosión. “Remataron os finximentos”, di Ali.

Arquivo: Nour Boukrou

A guerra segue lonxe da guerra

27 novembro, 2018

Despois de rematar a primeira parte do relato de Meriam, a autora conta unha historia de hoxe, un caso entre os 14 millóns de refuxiados da guerra en Siria.

Fuxindo do Paraíso (Meriam, e III)

30 agosto, 2018

Nour Boukrou completa o relato da fuxida dunha moza siria do horror da guerra. A historia de Meriam condensa algunhas historias de vidas rotas pola perda da familia, do fogar e dunha patria.

“Coida de ti” (Meriam, II)

8 julho, 2018

Segunda entrega da historia de Meriam. Do que vivíu en Siria antes de fuxir e de como lembra o que alí sucedeu e sucede. Nota da autora: esta historia está baseada en feitos que sucederon realmente.

Meriam (I)

1 junho, 2018

Eles rin. “A revolución triunfará pronto e o presidente terá que fuxir. Non teñas medo. Que che pasa?” Estou farta. Todos os días escoito o mesmo. Non hai cambios. As cousas só empeoran. Segue morrendo xente. “Eu só quero ir a casa tan pronto como sexa posíbel”. Mohamed advirte que terei que esperar. O camiño é perigoso. Ali conta que a semana anterior, despois da oración do venres, a xente volveu saír e ocupar a praza como de costume. Despois houbo unha explosión. “Remataron os finximentos”, di Ali.