Arquivo: Emma Pedreira

Glosario feminista de peto

EMMA PEDREIRA ofrece un breve glosario de termos feministas recortable, encartable e de peto, para que poidan levalo sempre e sacalo como medio de consulta ante calquera dúbida.

Emma Pedreira, colaboradora na sección OPINIÓNS de adiante.gal

Falar desde a frustración

Falar desde a frustración ten camiño de amargura. Primeiro a incontención no crerse mellor e despois a cegueira. Falar desde a frustración é rosmar.

Emma Pedreira, colaboradora na sección OPINIÓNS de adiante.gal

Que levas posto?

O problema está noutra parte, o que falla é o corpo que invade, a mente que agride. O suxo non está nos corpos que se expoñen senón nas mentes que toman isto como convites á invasión e ao ‘des-respecto’. O problema non é o que levas posto.

Emma Pedreira, colaboradora na sección OPINIÓNS de adiante.gal

A literatura e os sete pecados capitais

Mais o pecado que nos define se non entramos neste círculo de pracer, aquel pecado que non limita con nós senón que nos reboza (porque o primeiro exercicio para a casa en primeiro de poeta é facer a croqueta sobre os éxitos do resto da xente) é…

46 mulleres máis

Catro mulleres no Día das Letras Galegas son poucas? Son, si, pouquísimas. Pensade que, para resarcirnos e equiparanos á presenza masculina haberá que celebrar sen pausa, unha tras outra, autoras galegas durante corenta e seis anos seguidos.
Un artigo de Emma Pedreira.

Prados, bosques e explotacións gandeiras en Bama.

Mina Touro-O Pino, NON (un texto de Emma Pedreira)

As máscaras. O engano. O veleno nas mans de quen chega para arrincar os metais metendo os dedos por baixo da nosa pel e turra. Os camións a pisotear o resto. O roubo, o espolio, a precariedade e o engano; as botas da morte na nosa cara. Canto tardan en sandar as feridas dunha guerra?

Emma Pedreira, colaboradora na sección OPINIÓNS de adiante.gal

Cidades a contrapelo

Mentres que a estatuaria cívica representa homes de todas as pelaxes, de primeira, segunda, terceira filas e mesmo de retagarda ou absolutamente anónimos –até o can do cego ten o seu propio monumento, e xenial que así sexa- só tres ou catro mulleres están acompañadas polo seu nome, apelidos e fazañas, cricas testemuñais da pedra ou do bronce e, ás veces, que estean aí fíxose a regañadentes. Unha María Pita coruñenta obrigatoria, un par de donas Emilias e de Rosalías ciscadas por aí, sedentarias, lánguidas, con atributos mixiriqueiros de flor, pluma, novelita ou arpa, poetisas, que se di con certo puag. Nada de representalas en pé, traballando ou botando a pacer lingua e enxeño con ferramentas que impliquen algo máis que aburguesamento e fasquío.

Emma Pedreira, colaboradora na sección OPINIÓNS de adiante.gal

#8M

Teño a casa chea de merda e purpurina. Roupa por encartar. Louza que non chouta soa do lavalouza aos andeis nin á inversa. Libros por ler, por escribir. Cadela que pasear, nenas que queren escoitar contos, miramamá, miraquefago. Teño sobre min o eco rebotante de típicas frases de nai, enunciadas por todo tipo de xente que nin o é: vaitecomeramerda, acasaésempreoúltimonosdeberes (deberes?).

Arquivo: Emma Pedreira

Glosario feminista de peto

EMMA PEDREIRA ofrece un breve glosario de termos feministas recortable, encartable e de peto, para que poidan levalo sempre e sacalo como medio de consulta ante calquera dúbida.

Emma Pedreira, colaboradora na sección OPINIÓNS de adiante.gal

Falar desde a frustración

Falar desde a frustración ten camiño de amargura. Primeiro a incontención no crerse mellor e despois a cegueira. Falar desde a frustración é rosmar.

Emma Pedreira, colaboradora na sección OPINIÓNS de adiante.gal

Que levas posto?

O problema está noutra parte, o que falla é o corpo que invade, a mente que agride. O suxo non está nos corpos que se expoñen senón nas mentes que toman isto como convites á invasión e ao ‘des-respecto’. O problema non é o que levas posto.

Emma Pedreira, colaboradora na sección OPINIÓNS de adiante.gal

A literatura e os sete pecados capitais

Mais o pecado que nos define se non entramos neste círculo de pracer, aquel pecado que non limita con nós senón que nos reboza (porque o primeiro exercicio para a casa en primeiro de poeta é facer a croqueta sobre os éxitos do resto da xente) é…

46 mulleres máis

Catro mulleres no Día das Letras Galegas son poucas? Son, si, pouquísimas. Pensade que, para resarcirnos e equiparanos á presenza masculina haberá que celebrar sen pausa, unha tras outra, autoras galegas durante corenta e seis anos seguidos.
Un artigo de Emma Pedreira.

Prados, bosques e explotacións gandeiras en Bama.

Mina Touro-O Pino, NON (un texto de Emma Pedreira)

As máscaras. O engano. O veleno nas mans de quen chega para arrincar os metais metendo os dedos por baixo da nosa pel e turra. Os camións a pisotear o resto. O roubo, o espolio, a precariedade e o engano; as botas da morte na nosa cara. Canto tardan en sandar as feridas dunha guerra?

Emma Pedreira, colaboradora na sección OPINIÓNS de adiante.gal

Cidades a contrapelo

Mentres que a estatuaria cívica representa homes de todas as pelaxes, de primeira, segunda, terceira filas e mesmo de retagarda ou absolutamente anónimos –até o can do cego ten o seu propio monumento, e xenial que así sexa- só tres ou catro mulleres están acompañadas polo seu nome, apelidos e fazañas, cricas testemuñais da pedra ou do bronce e, ás veces, que estean aí fíxose a regañadentes. Unha María Pita coruñenta obrigatoria, un par de donas Emilias e de Rosalías ciscadas por aí, sedentarias, lánguidas, con atributos mixiriqueiros de flor, pluma, novelita ou arpa, poetisas, que se di con certo puag. Nada de representalas en pé, traballando ou botando a pacer lingua e enxeño con ferramentas que impliquen algo máis que aburguesamento e fasquío.

Emma Pedreira, colaboradora na sección OPINIÓNS de adiante.gal

#8M

Teño a casa chea de merda e purpurina. Roupa por encartar. Louza que non chouta soa do lavalouza aos andeis nin á inversa. Libros por ler, por escribir. Cadela que pasear, nenas que queren escoitar contos, miramamá, miraquefago. Teño sobre min o eco rebotante de típicas frases de nai, enunciadas por todo tipo de xente que nin o é: vaitecomeramerda, acasaésempreoúltimonosdeberes (deberes?).